kung maobsess nga naman. wala pang isang linggo itong bagong layout na ito, nangati na naman ang aking "artistic soul". at nakagawa na ako ng isa pang template. hindi naman sa isang iglap ko lang nabuo ito, pinaglalaruan ko na ung plano nito sa utak ko bago ko pa naisip ang "buhay oble". pero mas pinalad un nang nakita ko ung litrato ko katabi ang oblation at hindi ako makatiis na kalikutin un sa photoshop. pero nung nabuo na un, may oras na namang pwedeng likumin, at nabuhay sa wakas ang "what's in a name". sa tingin nyo?

nagsisinungaling naman ata ako kapag tinawag ko ang sarili ko na malikhain. sa totoo lang, nagiging frustration ko na rin ang creativity ko. hindi madali para sa akin ang magsulat ng mga bigating blog entry o mag-isip ng mga magagandang layout (hindi sa sinasabing magaganda ung mga nagawa ko na, natutuwa lang ako sa kanila). para bang minsan may naiisip akong gawan ng entry, pero ang hirap idaan sa salita dahil hindi ko naiisip ung salitang angkop sa paggamit kong un. tapos pag naiisip ko na ung salita, ang hirap namang ilabas sa utak ko. parang limitado ung mga nalalaman kong mga salita sa bawat pagkakataon.

madalas pa nga, hindi ko na nagugustuhan ung paraan ko ng pagbuo ng mga pangungusap at dahil napapansin ko (at ng maraming tao) na ganun na lang lagi ung istilo ko ng pagsusulat. kapag nagpabasa ka ng gawa ko sa mga taong nakakakilala sa akin, madali nilang nakukuhang ako ung gumawa nun. predictable. walang pagkakaiba, walang panggagalingan ng panibagong interes sa mga gawa ko. alam ko namang maraming taong hamak na mas magaling magsulat kesa sa akin, mga mas magaling magdugtong-dugtong ng mga salita sa iba't-ibang paraan, pero mahirap din silang tularan dahil ito na ung nakasanayan ko, at hindi ganun kadaling magbago.

at ang pinakamasakit pa minsan, kapag pinupuri ako ng mga kaibigan ko at kung sinu-sino pa na magaling magsulat. aaminin ko, may mga iba na akong nagawa na "worthy of praise" (o kaya chismis) pero madalas, nagiging *blah* ung mga naisusulat ko. mahirap tanggapin ung compliments dahil sa kaloob-looban ko, hindi na rin ako masyadong naiimpress sa pagsulat ko. kapag tatanggihan mo naman, false humility din un. kaya ano na?

kaya eto, pagbabago. tagalog. amazing ba? naisip ko, tutal nagbabago na rin ung itsura ng blog ko, tama lang ding mag-iba ung paraan ko ng pagsulat sa blog ko. para lang hindi pare-pareho ung nilalaman ng blog na ito. para kung saan ko naramdamang mas angkop mag-self-expression (sori sa baroque taglish). para hindi naman ako nagpipilit na sa ingles magpakawala ng nilalaman ng isip ko. naisip ko din na dapat mas informal ung dating ng mga sinusulat ko, para mas madali sa akin. baka sakali rin, matutunan ko pang magbago ng istilo ng pagsusulat, ng istilo ng pagpapakamalikhain.